دوره 3، شماره 7، 1402، صفحات 43 - 53

نویسندگان : ستار بهادری فرد* ¹

چکیده :
در دهه‌های اخیر، رهبری آموزشی به‌تدریج در مجموعه نقش‌های مدیریتی در سراسر جهان موردپذیرش و توجه ویژه قرار گرفت مبنای این تغییر ریشه در تحقیقاتی دارد که به تأثیر رهبری آموزشی در یادگیری دانش‌آموزان، کیفیت مدرسه و بهبود مدرسه اهمیت و اعتبار زيادي داده‌اند؛ به‌عبارت‌دیگر در سال‌های اخیر به‌طور بی‌سابقه‌ای بر نقش رهبری مدیران مدرسه تأکید شده است و درحالی‌که درگذشته مدیران مدارس عمدتاً به عنوان مدیر عمل می‌کردند اصلاحات اخیر در مدارس آن‌ها را به رهبران یادگیری و تغییر مبدل کرده است. هدف از اين تحقيق بررسی رابطه بین مدیریت آموزشی مدیران با خودکارآمدی معلمان مي باشد. این پژوهش مروری با بهره‌گیری از منابع حاضر و مطالعات کتابخانه‌ای صورت گرفته و به دنبال بررسی مدیریت آموزشی مدیران با خودکارآمدی معلمان می باشد. نتایج نشان‌دهنده باورهای مثبت معلمان، نسبت به فعالیت‌های جمعی و كلاسي در مقایسه با فعالیت‌های انفرادی بود. مديريت به عنوان نظریه‌های شخصی درباره ماهیت دانش و چگونگی اکتساب آن در نظر گرفته‌شده است. باورهای شخص درباره ماهیت دانش می‌تواند باورهای فرد را در خصوص فرایند دانستن تحت تأثیر قرار دهد.

کلمات کلیدی :
مدیریت آموزشی مدیران, خودکارامدی معلمان، مدیران.