دوره 2، شماره 5، 1401، صفحات 16 - 28

نویسندگان : دکتر کاظم دلروز* ¹ ، دکتر سید اسماعیل ترابی ² ، مریم غفوریان ³

چکیده :
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تجربه‌های محیط تحصیلی و سبک تفکر بر جهت‌گیری هدف دانشجویان تحصیلات تکمیلی با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی می‌باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر را جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه سمنان در سال تحصیلی98-97 می‌باشد که از این تعداد 374 نفر از بین چهار دانشکده با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های ادراک محیط یادگیری داندی (1996)، پرسشنامه خودکارآمدی شرر (1982)، پرسشنامه سبک تفکر استنبرگ (1997) و پرسشنامه جهت‌گیری هدف الیوت و مک گریگور (2001) استفاده گردید. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل مسیر استفاده گردید. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که مدل آزمون شده از برازش مناسبی برخوردار است. اثر مستقیم سبک قانونگذارانه، سبک اجرایی، تجربه محیط تحصیلی و خودکارآمدی بر جهت‌گیری تسلط گرایشی، جهت‌گیری عملکرد گرایشی و عملکرد اجتنابی معنادار می‌باشد. اثرات غیرمستقیم تجربه محیط تحصیلی بر جهت‌گیری تسلط گرایشی، جهت‌گیری عملکرد گرایشی و عملکرد اجتنابی با میانجیگری خودکارآمدی معنی‌دار است. اثرات غیرمستقیم سبک قانونگذارانه و اجرایی بر جهت‌گیری تسلط گرایشی و جهت‌گیری عملکرد گرایشی، با میانجیگری خودکارآمدی نیز معنی‌دار می‌باشد (01/0P<). کلیه متغیرهاي مطرح در این پژوهش سی‌ودو درصد از تغییرات موجود در متغیر جهت‌گیری هدف را تبیین می‌کنند

کلمات کلیدی :
تجربه های محیط تحصیلی، سبک تفکر، جهت گیری هدف، خودکارامدی، تحصیلات تکمیلی