پژوهش حاضر به منظور کاهش نشانه¬های نافرمانی مقابله ای دانش آموز پایه چهارم مقطع ابتدایی، از طریق بازی و قصه گویی انجام‌گرفته است. روش این پژوهش از نوع ماهیت کیفی، ازنظر هدف کاربردی و از جنبه شیوه گردآوری اطلاعات اقدام پژوهی محسوب می شود. اختلال های رفتاری کودکان، اختلال های ناتوان کننده ای هستند که برای معلمان، خانواده و خود کودک مشکلات بسیاری ایجاد می کنند. یکی از این اختلالات، اختلال نافرمانی مقابله ای است که در روابط بین فردی و عملکرد تحصیلی کودک تداخل ایجاد می کند و سازش او را در محیط های بیرونی کاهش می دهد. با تکیه بر لزوم مداخله به موقع بر آن شدم تا با کمک بازی و قصه گویی، به کاهش نشانه های نافرمانی مقابله ای دانش آموز پایه چهارم کمک کنم. جهت کسب اطلاعات تشخیصی از مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه با مادر دانش آموز و معلم سال گذشته استفاده شد. پس از برگزاری جلسات بازی و قصه گویی به مدت هشت جلسه به‌صورت فردی و گروهی، شاهد تغییرات مؤثر و مطلوبی در افزایش مهارت های اجتماعی، افزایش قدرت حل مسائل اجتماعی و کاهش رفتارهای ناظر بر سرکشی و مقاومت در برابر اقتدار دانش آموز بودم. همچنین شواهد جمع‌آوری‌شده بعد از مداخله های صورت گرفته، اعم از مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه و پیشرفت تحصیلی دانش آموز در ترم دوم، تأییدی بر مؤثر واقع‌شدن اقدامات انجام‌شده بود. اعتبار یابی داده ها از طریق بازخورد مشارکت کننده، بازخورد همکاران و بازخورد ناظران بیرونی انجام شد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که بازی و قصه گویی می تواند در کاهش نشانه های نافرمانی مقابله ای از طریق آموزش مهارت های اجتماعی و افزایش سازش با اطرافیان مؤثر باشد.

نافرمانی مقابله‌ای بازی قصه‌گویی